Deca Architecture
15.03.2007 ώρα 19:00
Το Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής διοργάνωσε ένα νέο κύκλο διαλέξεων Ελλήνων αρχιτεκτόνων με τίτλο «Διαλέξεις ΕΙΑ 2007-2008». Ο κύκλος αυτός είχε ως στόχο τη διεύρυνση της πληροφόρησης γύρω από το έργο των αρχιτεκτόνων σήμερα, και για τον λόγο αυτό έχουν επιλεγεί σημαντικοί επαγγελματίες οι οποίοι έχουν κληθεί να αναπτύξουν τις απόψεις τους γύρω από την ελληνική αρχιτεκτονική και γύρω από το έργο τους.
Η ελληνική αρχιτεκτονική σήμερα συνεχίζει να αποτελεί ζητούμενο. Οι διαδικασίες που σχετίζονται με την άσκηση του επαγγέλματος, η ελλιπής διεξαγωγή των αρχιτεκτονικών διαγωνισμών, η σχέση της αρχιτεκτονικής με τη γενικότερη οικονομική πραγματικότητα του τόπου, ο ρόλος και οι δυνατότητες της κατασκευαστικής τεχνολογίας, η σταδιακή μετατροπή των αρχιτεκτόνων σε εκτελεστές προαποφασισμένων επιλογών των κατασκευαστικών εταιριών, το πρόβλημα των ολυμπιακών έργων, η σχέση της αρχιτεκτονικής με την κοινωνία, ο προβληματικός ρόλος της ελληνικής έντεχνης αρχιτεκτονικής και αστικής παράδοσης, η σχέση της σύγχρονης αρχιτεκτονικής με την πραγματικότητα των ελληνικών πόλεων, το ζήτημα της αρχιτεκτονικής παιδείας, η σχέση της ελληνικής με τη διεθνή αρχιτεκτονική, η προβληματική στρατηγική προβολής της αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ο ρόλος της κριτικής, αποτελούν θέματα που συχνά δεν υποστηρίζουν αυτή καθαυτή την σχεδιαστική έρευνα και την ανάπτυξη της συνολικής ποιότητας του αρχιτεκτονικού έργου. Η αρχιτεκτονική σήμερα στην Ελλάδα προκαλεί ακόμα ερωτήματα που παραμένουν αναπάντητα, και τα οποία έχουν επιλυθεί όχι μόνο στη Δύση αλλά και σε πολλές χώρες του αυτάρεσκα αποκαλούμενου «τρίτου κόσμου».
Στις απορίες αυτές επεδίωξε να δώσει απάντηση η σειρά των διαλέξεων του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής. Οι αρχιτέκτονες που προσκλήθηκαν και οι οποίοι ανήκουν σε μεγάλο βαθμό στη νεότερη γενιά, επεδίωξαν να αναπτύξουν αφενός θεωρητικές απόψεις γύρω από τα παραπάνω ζητήματα, αλλά και να διατυπώσουν τις αρχές που διέπουν την όποια προσωπική ποιητική στο πλαίσιο του δομημένου περιβάλλοντος.
«Έτσι δουλεύουμε… οι περιπέτειες ενός διαστημικού αστακού»
H ομάδα decaARCHITECTURE αποτελείται από τους Carlos Loperena, Kyle Gudsell, Αλέξανδρο Βαΐτσο και Έλενα Ζαμπέλη. Είναι ένα δημιουργικό σχήμα που έχει τη βάση της στην Αθήνα. Τα ενδιαφέροντα της ομάδας κινούνται γύρω από την αναζήτηση αισθησιακών εμπειριών στα μέρη, στους χώρους και τα τοπία που ανακαλύπτει και σχεδιάζει. Στα πέντε πρώτα χρόνια λειτουργίας, το γραφείο είχε σχεδιάσει προτάσεις για τα εξής έργα: το Periscope Hotel στο Κολωνάκι, το Hotel twentyone στο Κεφαλάρι, οκτώ εξωχικές κατοικίες στην Αντίπαρο, μία πέτρινη κατασκήνωση στους Αρκιούς, ένα οικιστικό συγκρότημα στο Μαρούσι, ένα πάρκο στο Κεφαλάρι, μία συλλογή σύγχρονης τέχνης στην Νέα Ιωνία, μία πολυκατοικία στο Κολωνάκι, μία κατοικία στην Πολιτεία, μια κατοικία στον οικισμό του Πόρου, μία κατοικία στην Κηφισιά, ένα διαμέρισμα στο Παγκράτι και ένα διαμέρισμα στην Καστέλα.
Πρώτο κτίριο της ομάδας που υλοποιήθηκε, η κατοικία Κρατήρας στην Αντίπαρο, βραβεύθηκε το 2004 στο διεθνή διαγωνισμό Emerging Architecture με βάση το Λονδίνο και διακρίθηκε το 2005 στα Βραβεία Αρχιτεκτονικής που οργανώνει το Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής.
Η ομιλία των decaARCHITECTURE χωρίστηκε σε δύο σκέλη εξετάζοντας αρχικά μυωπικά και ύστερα πρεσβιοπικά τα ίδια ζητήματα: Στο πρώτο σκέλος της ομιλίας παρουσιάστηκε το έργο της ομάδας, στα πρώτα πέντε χρόνια της λειτουργίας της, έχοντας ως κεντρικό άξονα της αφήγησης την δημιουργική διαδικασία. Στο δεύτερο σκέλος της παρουσίασης έγιναν αναφορές στο έργο της ομάδας με σκοπό να εκφραστούν οι προβληματισμοί και οι ανησυχίες της για το ευρύτερο πλαίσιο μέσα στο οποίο δουλεύουν και εκφράζονται. Σκοπός ήταν να ανοίξει μία συζήτηση με το ακροατήριο μέσα από ερωτήματα όπως:
1.Ποιές συνθήκες αντιμετωπίζουν οι νέοι αρχιτέκτονες σήμερα στην Ελλάδα; Ποιες δυνατότητες τους δίνονται για να εκφράσουν τις δημιουργικές τους ανησυχίες;
2.Πως θα συνεχιστεί το φαινόμενο της ανάπτυξης των παραθαλάσσιων περιοχών της Ελλάδας; Θα γίνουν οι τόποι μαζικού τουρισμού και συνταξιοδότησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Floridification);
3.Πως μπορούν να δημιουργηθούν μηχανισμοί προβληματισμού για να μεταδίδονται σκέψεις για την Αθήνα και το αστικό περιβάλλον μέσα από την αρχιτεκτονική κοινότητα; Που μπορεί να φτάσει η δυναμική προσπαθειών σαν το Update Athens;