ARNE HENRIKSEN

Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων ΥΠΕΡΒΟΡΕΙΕΣ ΔΙΑΘΛΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ

Σε συνεργασία με την Πρεσβεία της Νορβηγίας και το Νορβηγικό Ινστιτούτο

Η σειρά των εκδηλώσεων «ΥΠΕΡΒΟΡΕΙΕΣ ΔΙΑΘΛΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ» αποτέλεσε μία ευκαιρία να παρουσιαστούν οι σύγχρονες τάσεις της αρχιτεκτονικής των χωρών του ευρωπαϊκού Βορρά στην Ελλάδα και ν’ ανιχνευτούν οι διαφορές μεταξύ χωρών που εκ πρώτης όψεως φαίνεται να διέπονται από μία διαχρονική ομοιογένεια που έχει παγιοποιήσει η ομοιότητα του φυσικού περιβάλλοντος, των πολιτικο-κονωνικών συνθηκών, του βιοτικού επιπέδου και ακόμα των διαθέσιμων τοπικών δομικών υλικών.
Εκ μέρους του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής επιθυμώ να ευχαριστήσω τις Πρεσβείες και τα Ινστιτούτα της Δανίας, της Νορβηγίας, της Σουηδίας και της Φινλανδίας για την πολύτιμη βοήθειά τους και ιδιαιτέρως τον καθηγητή Αντρέα Γιακουμακάτο που είχε την ιδέα για τις εκδηλώσεις και την γενική ευθύνη για την πραγματοποίησή τους. Τέλος ευχαριστώ το προσωπικό του ΕΙΑ και την διευθύντριά του Μαριάννα Μηλιώνη για την όλη οργάνωση και την επιμέλεια της έκδοσης που συνοδεύει τις ομιλίες και τις εκθέσεις

Ν. Καλογεράς. Ομ. Καθηγητής Ε.Μ.Π. Πρόεδρος του Ε.Ι.Α

ARNE HENRIKSEN

Γεννήθηκε το 1944 στο Søndre Land και σπούδασε στην École Spéciale des Travaux Publics του Παρισιού και στη Σχολή Αρχιτεκτονικής του Trondheim. Στη δεκαετία του 1980 εργάστηκε ως διευθυντής αρχιτεκτονικών υπηρεσιών των Νορβηγικών Σιδηροδρόμων, ενώ από το 1989 ως το 1992 δίδαξε στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Όσλο. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 διατηρεί επίσης αρχιτεκτονικό γραφείο στο Όσλο.

Ο Henriksen επέλεξε επίσης να πειραματιστεί με το μεταμοντέρνο ιδίωμα, που τουλάχιστον στη Νορβηγία δεν άφησε πολλές αξιοσημείωτες μαρτυρίες. Στο πλαίσιο αυτό σχεδιάζει τον σιδηροδρομικό σταθμό Holmlia στα περίχωρα του Όσλο (1988), και τον μικρότερο σταθμό Lodalen στην ίδια πόλη (1991): και τα δύο αυτά έργα απέσπασαν το σημαντικότερο νορβηγικό βραβείο για την αρχιτεκτονική, το Houens Fond Architectural Award. Στο πεδίο αυτό που του είναι ιδιαίτερα οικείο, ο Henriksen μελετά στη συνέχεια μεταξύ άλλων τον σταθμό στη Sandvika, κοντά στο Όσλο, και τον σταθμό στο Slependen, εγκαταλείποντας τον μεταμοντερνισμό. Εδώ η πλαστική και κατασκευαστική ευρηματικότητα διευρύνεται, από τον μοντερνισμό ως μια νέα «μεσαιωνίζουσα» αισθητική, και ενισχύεται η χρήση του ξύλου ως βασικού δομικού υλικού. Ο Henriksen έχει μελετήσει μεγάλη ποικιλία δημόσιων και ιδιωτικών κτιρίων, και ταυτόχρονα κινείται με ιδιαίτερη ευχέρεια στον χώρο του αστικού σχεδιασμού.

Το έργο του Arne Henriksen έχει δημοσιευτεί στα μεγαλύτερα ευρωπαϊκά περιοδικά αρχιτεκτονικής ενώ ο ίδιος έχει συμμετάσχει ως κριτής σε διεθνείς αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς και έχει διδάξει σε αρχιτεκτονικές σχολές ανά τον κόσμο, από τη Γαλλία και την Ολλανδία ως το Μεξικό και την Ιαπωνία.