Μάνος Περράκης

Το Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής διοργάνωσε ένα νέο κύκλο διαλέξεων Ελλήνων αρχιτεκτόνων με τίτλο «Διαλέξεις ΕΙΑ 2007-2008». Ο κύκλος αυτός είχε ως στόχο τη διεύρυνση της πληροφόρησης γύρω από το έργο των αρχιτεκτόνων σήμερα, και για τον λόγο αυτό έχουν επιλεγεί σημαντικοί επαγγελματίες οι οποίοι έχουν κληθεί να αναπτύξουν τις απόψεις τους γύρω από την ελληνική αρχιτεκτονική και γύρω από το έργο τους.

Η ελληνική αρχιτεκτονική σήμερα συνεχίζει να αποτελεί ζητούμενο. Οι διαδικασίες που σχετίζονται με την άσκηση του επαγγέλματος, η ελλιπής διεξαγωγή των αρχιτεκτονικών διαγωνισμών, η σχέση της αρχιτεκτονικής με τη γενικότερη οικονομική πραγματικότητα του τόπου, ο ρόλος και οι δυνατότητες της κατασκευαστικής τεχνολογίας, η σταδιακή μετατροπή των αρχιτεκτόνων σε εκτελεστές προαποφασισμένων επιλογών των κατασκευαστικών εταιριών, το πρόβλημα των ολυμπιακών έργων, η σχέση της αρχιτεκτονικής με την κοινωνία, ο προβληματικός ρόλος της ελληνικής έντεχνης αρχιτεκτονικής και αστικής παράδοσης, η σχέση της σύγχρονης αρχιτεκτονικής με την πραγματικότητα των ελληνικών πόλεων, το ζήτημα της αρχιτεκτονικής παιδείας, η σχέση της ελληνικής με τη διεθνή αρχιτεκτονική, η προβληματική στρατηγική προβολής της αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ο ρόλος της κριτικής, αποτελούν θέματα που συχνά δεν υποστηρίζουν αυτή καθαυτή την σχεδιαστική έρευνα και την ανάπτυξη της συνολικής ποιότητας του αρχιτεκτονικού έργου. Η αρχιτεκτονική σήμερα στην Ελλάδα προκαλεί ακόμα ερωτήματα που παραμένουν αναπάντητα, και τα οποία έχουν επιλυθεί όχι μόνο στη Δύση αλλά και σε πολλές χώρες του αυτάρεσκα αποκαλούμενου «τρίτου κόσμου».

Στις απορίες αυτές επεδίωξε να δώσει απάντηση η σειρά των διαλέξεων του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής. Οι αρχιτέκτονες που προσκλήθηκαν και οι οποίοι ανήκουν σε μεγάλο βαθμό στη νεότερη γενιά, επεδίωξαν να αναπτύξουν αφενός θεωρητικές απόψεις γύρω από τα παραπάνω ζητήματα, αλλά και να διατυπώσουν τις αρχές που διέπουν την όποια προσωπική ποιητική στο πλαίσιο του δομημένου περιβάλλοντος.

«Το όραμα πάντα αφημένο για αργότερα»

ΜΑΝΟΣ ΠΕΡΡΑΚΗΣ

Γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης το 1937. Έφυγε για την Αθήνα το 1958 για σπουδές ζωγραφικής και το 1959 για τη Βιέννη, όπου σπούδασε μέχρι το 1964 Αρχιτεκτονική στην Ακαδημία Εφαρμοσμένων Τεχνών με δασκάλους τους O. Haerdtl και N. Schlesinger. Επιστρέφει στην Αθήνα και εργάζεται για δύο χρόνια δίπλα στον καθηγητή Ι. Δεσποτόπουλο.

Το 1967 ξεκίνησε το δικό του Γραφείο Μελετών στην Αθήνα. Τα ενδιαφέροντά του επικεντρώνονται κυρίως στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό υπαιθρίων και στεγασμένων θεατρικών χώρων, χώρων μουσικών εκδηλώσεων, μουσείων, εκθεσιακών χώρων και κτιρίων εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων, στην αρχιτεκτονική διαμόρφωση υπαιθρίων χώρων πολιτιστικών εκδηλώσεων και εκθέσεων, σε αποκαταστάσεις διατηρητέων κτιρίων και ιστορικών συνόλων και στην αρχιτεκτονική διαμόρφωση χώρων αρχαιολογικού ενδιαφέροντος και του περιβάλλοντός τους

Ενδεικτικά έργα και μελέτες του είναι, μεταξύ άλλων η Αποκατάσταση και ανασχεδιασμός της Νέα Σκηνή Εθνικού Θεάτρου στην Αθήνα, η Αποκατάσταση και ανασχεδιασμός του Θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κουν στην Αθήνα, η Συντήρηση και ανάπλαση του Κτιρίου Γ.Σ.Ε.Ε. στην Αθήνα, η Αποκατάσταση και ανασχεδιασμός του Δημοτικού Θεάτρου Μυτιλήνης στην Λέσβο, η Αποκατάσταση και ανασχεδιασμός του Θεάτρου Ιλίσσια στην Αθήνα, η Ανάπλαση και επέκταση του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου Αθήνας, το Παγκρήτειο Εκπαιδευτήριο στο Ηράκλειο Κρήτης, η Αποκατάσταση και ανασχεδιασμός του Πολεμικού Μουσείου Θεσσαλονίκης, το Θέατρο της Γης, Υπαίθριος Χώρος Μουσικών και Θεατρικών Εκδηλώσεων στη Θεσσαλονίκη, η Ενοποίηση Αρχαιολογικών χώρων Αθήνας, το Κέντρο Εφαρμοσμένων Τεχνών Θεάματος – Ακροάματος Ειρήνης Παπά στην Αθήνα, η Αποκατάσταση και ανασχεδιασμός του Χατζηκυριάκειου Ιδρύματος Παιδικής Προστασίας Ι. και Μ. Χατζηκυριάκου στον Πειραιά, ο Υπαίθριος Χώρος Θεατρικών και Μουσικών Εκδηλώσεων στη Ρώμη, ο Υπαίθριος Χώρος Θεατρικών και Μουσικών Εκδηλώσεων στη Βαλένθια, το Υπαίθριο Περιστρεφόμενο Θέατρο στη Ρώμη, το Μουσείο Κώστα Τσόκλη στον Οικισμό Κάμπου Δήμου Εξωμβούργου Τήνου. το Ανοικτό Θέατρο Μάνης, Καρδαμύλη Δήμου Λεύκτρου κ.α.

Από το 1985 είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Οργανισμού Μεγάρου Μουσικής Αθηνών. Επίσης υπήρξε ή είναι ενεργό μέλος πολλών άλλων Οργανισμών που σχετίζονται με την Τέχνη και το Πολιτισμό, όπως η Εθνική Πινακοθήκη «Ίδρυμα Αλεξάνδρου Σούτσου», η Επιτροπή Συντήρησης Μνημείων Ακρόπολης Αθηνών, η Ελληνική Εταιρεία για τη Διεθνή Επικοινωνία μέσω της Τέχνης, οι Φίλοι του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, ο Σύλλογος Φίλων του Ελληνικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών Βενετίας « Φως Ανέσπερον», οι Φίλοι της Αθήνας, το Conseil International des Musèes, η Πολιτιστική Επιτροπή «Φίλοι του Δήμου Ασκληπιείου», το Διάζωμα.

Έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα δύο φορές στην Biennale της Βενετίας, ενώ με τη συμμετοχή του στην Prague Quadrennial International Exhibition and Competition of Contemporary Stage and Costume Design and Theatrical Architecture, το 1991, απέσπασε το πρώτο βραβείο και χρυσό μετάλλιο για το έργο του Αποκατάσταση και ανασχεδιασμός του Θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κουν.

Έχει κληθεί να παρουσιάσει την δουλειά του και να δώσει διαλέξεις για την Αρχιτεκτονική Θεάτρου και Μουσείων σε πολλά Συνέδρια και Ημερίδες στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Μακέτες των έργων του συμπεριελήφθησαν σε εκθέσεις που πραγματοποιήθηκαν στη Φιλιππούπολη, το Παλέρμο, τις Συρακούσες, τη Φραγκφούρτη, το Παρίσι, το Λονδίνο, το Δουβλίνο, το Ντένβερ, το Τορόντο, το Βερολίνο και συνεχίζουν να περιοδεύουν ανά τον κόσμο.